Η μάχη των ευρωεκλογών, συνηθίζω να λέω, είναι υπαρξιακή πολιτική μάχη. Αν δεν σταλεί μήνυμα αμφισβήτησης από την Ελλάδα, είναι να σαν να λέμε στην Ευρώπη «συνέχισε έτσι». Αν όμως συνεχίσει έτσι, μας διαλύει και διαλύεται. Το έχει ξανακάνει στο παρελθόν της, απλώς είναι η πρώτη φορά που το δοκιμάζει «ενωμένη». Απορώ πώς εκπλήσσονται οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις με την άνοδό της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς. Να μην εκπλήσσονται: ο νεοφιλελευθερισμός έγινε το καλύτερο λίπασμα των εθνικισμών. Για τον λόγο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να νικήσει. Ώστε η Ευρώπη να πάρει ένα μήνυμα από την πιο χειμαζόμενη κοινωνία, μια ελπίδα ανάταξης της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αν δεν τους σταματήσουμε, δεν θα σταματήσουν. Ο αγώνας για τα δικαιώματα των ανθρώπων στην κοινωνική οδύνη, η μάχη ενάντια στην Ακροδεξιά, τον εθνικισμό και τον κρατικό αυταρχισμό, η προσπάθεια για μια δικαιότερη διαχείριση του μεταναστευτικού στην Ευρώπη, υπό την έννοια αυτή, είναι μείζονες προτεραιότητες. Αυτόν τον αγώνα προτίθεμαι να δώσω. Αυτόν δίνω.

* O Δημήτρης Χριστόπουλος διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είναι αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Υπήρξε για οκτώ χρόνια, από νεαρή ηλικία, πρόεδρος στην Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το μεγαλύτερο και αρχαιότερο σωματείο του σχετικού χώρου στην Ελλάδα. Είναι ενεργός διανοούμενος με σημαντικές δημόσιες παρεμβάσεις σε θέματα μειονοτήτων, μετανάστευσης, Ακροδεξιάς, ιθαγένειας και δικαιωμάτων γενικότερα.