2/1/13

Οι λέξεις και τα πράγματα: Σχετικά με τις δηλώσεις Γαϊτάνη για το «όνομα» των γειτόνων. 

Του Δ. Χριστόπουλου















Έτσι έχουν τα πράγματα.

Προσωπικά πιστεύω ότι σήμερα η εξωτερική πολιτική για το 'όνομα' πρέπει να σταθεί αυτοκριτικά απέναντι στον εαυτό της (το κάνει εν μέρει ήδη) και να συμβάλει ώστε να οδηγηθούμε σε έναν τίμιο συμβιβασμό ο οποίος θα περιλαμβάνει μεν μια σύνθετη ονομασία με κάποιον επιθετικό προσδιορισμό για το κράτος, αλλά δεν θα αμφισβητεί την ύπαρξη μακεδονικού έθνους. Ας γίνει κατανοητό λοιπόν ένθεν και ένθεν ότι τη στιγμή που η Ελλάδα δεν μπορεί να υποστεί μια απόλυτη διπλωματική ήττα, οι γείτονές μας δεν μπορούν να αρνηθούν την ταυτότητά τους επειδή εμάς (η ταυτότητα αυτή) δε μας αρέσει. Εξάλλου, ο μακεδονικός εθνικισμός είναι εθνικισμός και θα παραμείνει ακόμη και αν του στερήσουμε το όνομα. Μάλλον μεγαλώνει, επειδή του το στερούμε.

Τα παραπάνω τα θεωρώ αυτονόητα, ελάχιστο παρονομαστή ενός καλώς νοούμενου ρεαλισμού και αίσθησης δικαιοσύνης στις διεθνείς σχέσεις.

Σε κάποιο απόσπασμα των δηλώσεων της κυρίας Γαϊτάνη διάβασα κάτι με το οποίο όμως θα πρέπει να διαφωνήσω: "Το όνομα συνιστά απλώς άλλοθι και χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα προκειμένου να καλυφθούν άλλα πράγματα που συμβαίνουν. Αιτία για αυτό που συμβαίνει με το όνομα είναι τα συμφέροντα των Ελλήνων καπιταλιστών στη Μακεδονία". Εδώ η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ σφάλλει πολλαπλώς, θύμα ούσα ενός ευρέως διαδεδομένου οικονομισμού και αναγωγισμού στην ελληνική αριστερά.

Πηγαινοέρχομαι χρόνια τώρα στη γειτονική χώρα, έχω μιλήσει με πολλούς Έλληνες καπιταλιστές που επενδύαν εκεί και κανείς, μα κανείς δεν μου έχει πει τι ωραία που τα έχει κάνει η Ελλάδα με το θέμα του «ονόματος». Αντιθέτως, όλοι λένε πόσο λάθος (για να μην πω τη λέξη που κατά κανόνα άκουγα) ήταν αυτή η πολιτική.

Αιτία της ελληνικής μεταψυχροπολεμικής πολιτικής στο μακεδονικό είναι η αγοραία επένδυση στον εθνικιστικό λόγο. Το μακεδονικό ήταν η αρχή της μεταπολιτευτικής αναβίωσης του ελληνικού εθνικισμού που, μέσα από τις διάφορες διαδρομές του στο λόγο της πολιτείας και της εκκλησίας, κατέληξε στο κτήνος που βλέπουμε σήμερα.

Οι Έλληνες καπιταλιστές ευθύνονται για πολλά. Όχι όμως για αυτό.

Αρχειοθήκη ιστολογίου