Λύσεις, όχι «σκούπες»
Το Βήμα, 01/04/2012
Το να θέλει κανείς να απαλλάξει το κέντρο της Αθήνας από ανθρώπους που περιφέρονται χωρίς εργασία, στέγη, στοιχειώδη περίθαλψη κτλ., πληρώντας τις περισσότερες από τις προϋποθέσεις που οδηγούν στο έγκλημα, είναι ένας ορθός πολιτικός στόχος. Σε τελευταία ανάλυση, θα απαλλάξει και αυτούς από έναν βίο αβίωτο και τους υπόλοιπους που εύλογα φοβούνται.
Το ερώτημα είναι αν η προτεινόμενη ρύθμιση περί «κέντρων κράτησης» είναι λύση στο πρόβλημα του κέντρου της Αθήνας. Απαντώ, προκαταβάλλοντας τα συμπεράσματά μου, αρνητικά. Πρόκειται για μια προεκλογική αναγγελία από έναν πολιτικό που, ανάμεσα στα άλλα, έπρεπε επειγόντως να κάνει lifting στο άρτι στραπατσαρισμένο προφίλ του. Ομως το κλίμα που δημιουργείται μέσω αυτής της αναγγελίας δηλητηριάζει την ελληνική κοινή γνώμη, σε μια συγκυρία μάλιστα όπου για προφανείς λόγους τα ξενόφοβα αντανακλαστικά είναι οξυμένα. Να θυμίσω πως εδώ και ενάμιση χρόνο η ελληνική διοίκηση δεν έχει καταφέρει να κάνει τα Κέντρα Πρώτης Υποδοχής που προβλέπονται από τον νόμο του 2011.
To ερώτημα λοιπόν είναι τι ακριβώς θέλουμε. Θέλουμε μια νέα σωφρονιστική δομή; Αν ναι, είμαστε υποχρεωμένοι να φωνάξουμε ότι στη χώρα αυτή υπάρχει ένα Σύνταγμα που προβλέπει πως δεν μπορεί να κρατείται κόσμος γενικώς και αορίστως χωρίς χρονικά όρια και ότι η έννοια της «δημόσιας τάξης» δεν είναι λάστιχο που επιτρέπει στη διοίκηση να κρατεί αδιακρίτως ανθρώπους χωρίς ημερομηνία λήξεως.
Μπορεί να μου πει κάποιος ότι τα προηγούμενα είναι «νομικές θεωρίες και θέλουμε άμεσα λύσεις για το κέντρο». Επαυξάνω πως θέλουμε λύσεις. Προτάσεις για το τι μπορεί να γίνει με την παράνομη μετανάστευση στην Ελλάδα υπάρχουν και κάποιες διατάξεις του προηγούμενου νόμου (3907/2011) κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση.
Η συσσώρευση των παράνομων μεταναστών δεν είναι η αιτία εγκατάλειψης και παρακμής του κέντρου της Αθήνας αλλά το αντίθετο: ένα ήδη εγκαταλελειμμένο κέντρο, ανθρώπινα αποστεωμένο, έγινε η εστία έλξης των απόκληρων αλλοδαπών. Οσο το κέντρο είναι διαλυμένος αστικός ιστός, όσοι παράνομοι και να φύγουν, πάντα κάποιοι θα έρχονται. Και αυτούς καμιά «σκούπα» δεν μπορεί να τους μαζέψει.
Ο κ. Δ. Χριστόπουλος είναι αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.